Yönetme Krizi

Yeni çağda, “yeni yönetselcilik” kavramıyla yeniden takdis edilen yönetimin, bireysel ve örgütsel amaçlara erişmek bakımından taşıdığı değer veya fonksiyonu elbette göz ardı edilemez. Bu noktada yönetimin üstlenmesi beklenen işlevler, klasik dönemlerden beri çeşitli çalışmalarda veya eserlerde, farklı biçimlerde ele alınmış ve izah edilmiştir. Ancak bütün bu çalışmalar, eserler; dikkat edilecek olursa, daha çoklukla yönetimin etken veya aktif bir “özne” olduğu ve onun dışındaki her şeye baskın olduğu, diğerlerinin resesif veya edilgen olduğu bir zemini esas alarak kendi kapsam ve ölçeklerinde tartışmalar yapmaktadırlar. Örneğin; çatışma yönetimi, kriz yönetimi, bilgi yönetimi veya insan kaynaklarının yönetimi gibi konulara bu açıdan bakılacak olursa, herhalde yönetimin baskınlığından yahut özneliğinden kast edilen daha açık olarak anlaşılabilecektir. Belki biraz daha metaforik bir anlatımla bu durum; yönetimin, -kendisi dışında- ortaya çıktığı veya sergilendiği bağlamdaki her şeyin (veya herkesin) “doktoru” olarak görüldüğü (veya olması gerektiğinin kabul edildiği) savıyla da izah edilebilir.

20 yılı aşan gerek kamu gerekse özel sektörlerdeki yöneticilik ve danışmanlık deneyimlerimde, ortaya çıkan hemen bütün krizlerin, yönetme kaynaklı olduğunu cesaretle ifade veya işaret edebilen -çok az kişi olsalar da- herkese bu anlamda şükran duymalıyım.

İÇİNDEKİLER

ÖN SÖZ

GİRİŞ

1. Etimolojik Olarak Yönetme Krizi

1.1. Yönetme (Yönetim) ve İdare Kavramlarının Kökeni

1.2. Kökenleri İtibariyle Kriz Kavramı

1.3. Yönetme Krizi Kavramının Kökensel Arka Planı

2. Yönetim Düşüncesinin Gelişimi Kapsamında Yönetme Krizinin Epistemolojisi

3. Yönetme Krizinin Tatbiki Tezahürleri

3.1. Anatomik Olarak Yönetme Krizi

3.2. Etiyolojik Olarak Yönetme Krizi

3.3. Yönetme Krizini Yönetmek

4. Çıktılar

4.1. Yönetme Krizinden Kaçınmak İçin

4.2. Yönetme Krizinden Kurtulmak İçin

4.3. Yönetme Krizine Yeniden Düşmemek İçin

SON SÖZ

YARARLANILAN BAZI KAYNAKLAR ve İLERİ OKUMALAR